Здубавецьця (кнiга) (на белорусском языке) - Рыгор Бородулин

- Твой.

- А твой зьеў!

- Што на сьняданьне?

- Булён

За х.. i вон!

- Што на вячэру?

- Яглi

Пацалавалiся й спаць ляглi!

- Што на палудзень?

- Сушмi.

- Якiя сушнi?

- П..да з вушмi.

- Позна ўжо.

- Гэта ж ня ў гроб лажыць, што позна.

- Дайце нажа.

- Усярыся, бяжа!

- Дай закурыць.

- Закуры кату пад хвост (адказваюць малому).

- Значыцца...

- Калi значыцца дык i целiцца.

- Як цябе завуць?

- Чым крупы дзяруць.

- Крупы дзяруць драчкай, цябе завуць срачкай!

- Навошта ўкраў цыначкi?

- Якiя цыначкi?

- Што пад хвастом у сьвiначкi.

- Навошта ўкраў тапары?

- Якiя тапары?

- Што любаўся бяз пары.

- Расказаць табе пра белых авец?

- Раскажы.

- Вось iм i канец.

- Расказаць табе пра белага лася?

- Раскажы.

- Вось i казка ўся.

Хуткамоўкi

Ядры, сьлiвы, ядры, сьлiвы, ядры, сьлiвы.

Пi здароў! Пi здарова! Пi з даёнкi!

Авечачка, сьпi з дачкой.

Стог у яме, стог у яме, стог у яме.

Бяжыць баба, за ей банка.

Пад паветкай тры канi.

Няма сала - лупi збор!

- Чые дзецi?

- Янопавы!

- Хто Яноп?

- Я Яноп!

Пракоп

Пралез праз строп,

Праз крупы, праз муку й праз падкруп'е.

Загадкi

(кнiга "Здубавецьця")

Хто як цёхкае, шчабеча, квакае, зьвiнiць, стогне

Цiмох, Цiмох,

Павёў дзяўчыну ў мох, у мох,

Павалiў, загалiў

Торк, торк, торк, торк!

(Салавей.)

Пастух пражор на пасту йдзець - жарэць,

З пасты йдзець - жарэць.

Перапiлi, пераелi, пералушчылi,

Перапiлi, пераелi, пераласавалi...

(Ластаўка.)

- Курва, курва.

- Сама такава, сама такава.

(Жабы.)

Еў я пана, еў я цара,

Толькi рыбкi ня спытаў.

За рыбкай паганюся

I сам утаплюся.

(Камар.)

Мiкiтка-сынок,

Падай тапарок

Адсеч пупок,

Паглядзець кiшок.

Фук!

(Голуб.)

Загадкi

Перагнуў цераз мяжу,

А што зробiў,

Ня скажу.

(?)

У куточку на пруточку

Вiсяць Мэндалевы яйцы.

(Клубок нiтак.)

Цыганка ў хаце,

А сiськi на дварэ.

(Бэлька.)

Ракам настаялася,

Сракай накiвалася,

Камары наелiся,

Людзi наглядзелiся.

(Полiва.)

Машоначка бараньня

Даець i зьвечара i зраньня.

(Капшук.)

Авохцi мне,

Пяць на мне,

Шосты строчыць

I той хочыць.

(Iскрыпка, пальцы, смык.)

Кладуць старца ў дамавiну,

Х.. тырчыць напалавiну.

(Грыб у кошыку.)

Памiж двух дубоў

Вiсiць цялёнак бяз зубоў.

(Тое, што й думаеш.)

Дзед бабу нагнуў,

Касмацiцу раздуў,

Салодкае выкусiў,

Горкае выплюнуў.

(Ляшчынiна, арэх.)

Iшлi лесам, сьпявалi басам,

Несьлi драўляны пiражок зь мясам.

(Хаўтуры.)

Мужык карчы драў, драў,

Корч выдраў, кiнуў,

А дзюрку панёс.

(Хадзiў за вугал.)

Сядзiць Савасьцей

Бяз скуры, бяз касьцей.

(Куча.)

Дзесяць братцаў цягнуць невад

На Пердунову гару.

(Пальцы, порткi.)

Словы матчыны з Вушаччыны

(кнiга "Здубавецьця")

Ня хвалiся сеўшы, а хвалiся зьеўшы.

Той самы блiн, ды ў рэшацi.

Ня выходзiць у Хадоры тры блiны.

Хвацiў кашу шылам.

Лёг ня еўшы, ўстаў ня спаўшы.

Пайшла сучка баразной.

Цалое, малое, большае папалам.

Так ня так, ператакаваць ня будзем.

Беднаму Iваньку i ў п..дзе каменьнi.

Як увойдуць злыднi на тры днi, дык i за сем год ня выганiш.

За тры гады боты, як перуном, спалiла.

Пашкадаваў воўк кабылу - пакiнуў хвост ды грыву. Цi будзiць яна жыва?

Высьпеiць касьцянка - высьпiцца шляхцянка.

Карову б'ець зык, а бабу бабскi язык.

Новае сiтца пакуль навiсiцца, а як навiсiцца, дык i пад лаўкай наляжыцца.

Якiя мы самi, такiя нашы й санi.

Пазайздросьцiў х.. лапцю.

Надаела сабачай лапе ляжаць на стале, дык хай пад сталом паляжыць.

Чаго б сьляпы плакаў, каб сьцежку бачыў?

Хоць сабачына, абы вочы ня бачылi.

Ня было мяса, i п..да ня закраса.

У дурной птушкi дурныя песьнi.

Запытала зiма, дзе ты лета быў.

Ня быць казе на лазе, ня есьцi ёй брэду.

Зарадзiў Бог чалавечка - нi баран, нi авечка.

З кiм ня рос, таму ня дзьмi ў нос.

Ня купiў бацька шапкi - хай галава мерзьнiць.

Вашапруд на кут, а добраму чалавечку добра i ў запечку.

За гарой табе Насярэйка кланяўся.

Красавiца, што з-пад стала кусаецца.

I тыя хвалiлi, што цераз шлеi валiлi.

I качачка казала: ты-ты-ты-ты...

Дзень добры таму, хто ў гэтым даму!

Блiны з падскокам.

Спара ў дзяжу, i сын на вясну!

Дай, Божа, сесьцi на шчасьлiвым месьцi.

Хорша, Базыль, ня рассыпай табакi.

Хорша, тата, ня ўдавiся.

Каб шырэй ступаў, дык на чарку б папаў.

Сядзь, хай ня вiсяць, адарвуцца - разаб'юцца.

Забiрайце збрую i едзьце к х...

Калi ты курэц, дык i май свой тытунец.

Дурны, дурны, а скваркi любiць.

Яму гавары, а ён брык дагары.

Пазыкi ня ходзяць бяз'языкi.

Глядзеўшы з рук, зробiшся, як крук.

Няспадзеўкi - дзiця ў дзеўкi - жох.

А я жох сваё з запазухi.

Няўлад мая сучка - за хвост ды на плечы.

Толку, як з кiлы мазгоў.

Раньняя птушка цярэбiць дзюбку, а пазьная - вочкi.

I няўмека пячэць, як з засеку цячэць.

Ня лезь жаба, дзе конi куюць.

Хлiбай, ня дбай, хоць жыдка, ды многа.

Хоць сучку, абы грошы кучку.

Людскi рот - ня гарод, ня паставiш плот.

На чужы раток ня накiнеш нараток.

Ня будзь нi войтам, нi сватам, ня будзеш чалавекам праклятым.

Сам чорт адступiўся.

Разьеўся, як шыла.

З вялiкiх выбораў - лапцi ды абора.

Нагiнаючыся, ня нацалуешся.

Абыходзiмся мы бяз таго Гаўрылы, што каля нас ня жывець.

Фiц выйграў, фiц прайграў.

Дзесяць гадоў нявестка зжыла й ня ведала, што сучка бяз хваста.

Што ня гожа, тое няпрыгожа.

Матка ня знаiць, што цялятка рыкаiць.

Нечага козамi сена псуваць, яны й лыкi зьядуць.

На гора й сядун - дзiця.

На чужое шчасьце й мухай ня ўпасьцi.

З гора кот капусту есь.

Нi з колам у горла.

Грозен рак, ды ў срацы вочы.

Плач, галасi - рады ня дасi.

Падняўся вышэй папарацi.

Усюды гож, як шавецкi нож - i боты шыць, i бульбу крышыць (скаблiць).

Худы, як склезень.

Сыты, як рыдзель (як брысiк).

Мурзаты, як заткала.

Халодна, як у ваўкаўнi.

Мокры, як мачонка.

Ссох, як майскi венiк.

Сыт, хоць нажы вайстры на iм.

Дай Божа ў найме людзям, ды ня мне.

Хочаш мець злосьнiка - пазыч грошы.

Аддай рукамi, а хадзi нагамi.

Даюць, ды з рук ня пускаюць.

Дзе няма роста, там няма й прыгоства.

Дабрахвочы глядзiць скупому ў вочы.

Садраць, як чорт за бацьку.

Лепей касiць касой, чым дугой.

Смакам, смакам, смакаўно, а ўсё ж лепей за гаўно.

Ва ўдавы два наравы, а ў удаўца бяз канца.

Зьбялеў, як лiпа.

Бiся, сварыся, а на дабрыдзень слова кiнь.

Чужога рабёнка хоць маслам масьлi, а ён дзёгцем усё роўна сьмярдзiць.

Каб табе даў Бог здароўя з жабiны прыгоршчыкi.

Чужое дабро возьмiць (бярэць) за рабро (вылезiць праз рабро).

Кароўка - мамка, а сала - ямка.

У каго няма статку, у таго няма i ўпадку.

Цяжка толькi пачаць, а кiнуць ураз.

На вiд мужык хоць лапаць, абы жыць - ня плакаць.

Каб госьцi ня селi косьцю.

Галодны, як воўк жаробны.

Разгуляўся, як сабака ў торбе (у мяху).

Любiў бы Грасiм, каб чорт грошы насiў.

Журавы паляцелi - палудзень панясьлi.

Малады - першую галаву на карку носiць.

Еш, пакуль ня запяеш.

Ня круцi духамi.

Усiм кагалам i бацька з жыгалам.

Якая жонка ды ня жонка, а ўсё ж лепi за парасёнка: хату адчынiць i зачынiць.

Хоць насяры ды ўтапiся.

Тры п...ы попелу ня варты.

А дзе ж тое дзелася, што ў штанах вярцелася?

Жыць будзеш, але ня захочаш.

Няма чаго малiцца, калi з запазухi валiцца.

Згаварыўшыся, i бацьку можна забiць.

Як зяць на парог, дык цешча за яйцы.

У яго ў роце мухi любуцца.

Тады мужык з жонкай сварыцца, калi ў катле трасца варыцца.

Кармi гаўном - заб'еш гальнём.

Гонкая дзеўка, хоць на ёй вiшнi абiрай.

Даўгi, хоць сабак вешай.

Жывiце, як брацьцi, а рахуйцеся, як жыдзьдзi.

Хлеб на стале - рукi свае.

Каб цябе порах узяў.

П'юць так, што сабакi морду лiжуць.

Пакуль па каню, па аглоблi скарэй.

Ня бачыўшы цэлага, i лапленаму рад.

Сiраце даварыцца ў жываце.

Дзяўчына, як жалуд.

Хай той плачаць, хто бярэць, хай той скачаць, хто iдзець.

У Бога дзён ня рэшата.

Каму рупiць, таму й вочы лупiць.

Дайце Саўку спраўку.

Мазгi ў ствол пайшлi.

Служы верна й крадзь памерна.

У яго даўгоў, як у зайца ламоў.

Ня слухаiць, хоць ты яму вуха выварачавай.

Дзьве бабы й Тумаш - поўны кiрмаш.

Ня налечышся, а скалечышся.

Дзе дзiцё адно, там заўсягды ня ладно.

Адна жаўна й тая з гаўна (адно жаўно й тое з гаўно).

Пагода, аж трасецца.

На воўка памоўка, а мядзьведзь спадналуску.

Ждала, ждала й жданкi паела.

Каб усё было на пiндурах.

Ня перадкуй, як сабака перад пастухом.

Корчыцца, як скурат на агнi.

Нас нi вада ня размыiць, нi сьвiньня ня разрыiць.