Алхимия - Вадим Рабинович

Cato Chemicus, Tractatus quo verae ac genuinae Philosophiae Hermeticae & fucatae ac sophisticae Pseudo-Chemiae, & utriusque Magistrorum Characterismi accurate delineantur, p. 368.

Hermes Trismegistus. Tabula Smaragdina. Cui titulus Verba Secretorum Hermetis Trismegisti W. Chr. Kriegsmanni & Gerardi Dornei Commentariis illustrata, p. 380.

Arnoldus de Villa Nova. Testamentum, p. 389.

Hermes Trismegistus. Expositiones Dornei, p. 389.

Hermes Trismegistus. Tractatus Aureus de Lapidis Physici Secreto, in septem Capitula divisus, cum Scholiis Anonymi, p. 400.

Turba Philosophorum ex antiquo Manuscripto Codice excerpta, qualis nulla hactenus visa fuerat editio, p. 445.

In Turbam Philosophorum Sermo unus Anonymi, p. 465.

Allegoriae Sapientum supra Librum Turbae Philosophorum XXIX Distinctions, p. 467.

Turbae Philosophorum aliud exemplar, p. 480.

Allegoriae super librum Turbae, p. 494.

Aenygma ex visione Arislei Philosophi & Allegoriis Sapientum, p. 495.

Exercitationes in turbam Philosophorum, p. 497.

Artephius. Liber qui Clavis majoris Sapientiae dicitor, p. 503.

Calid. Liber de Compositione Alchemiae quem edidit Morienus Romanus, Calid Regi Aegyptiorum; quem Robertus Castrensis de Arabico in Latinum transtulit, p. 509.

Geber. Summa Perfectionis Magisterii in sua natura, p. 519.

Geber. Liber Investigationis Magisterii, p. 558.

Geber. Testamentum, p. 562.

Joannes Braceschus. De Alchemia Dialogus veram et genuinam librorum Gebri sententiam explicans, p. 565.

Joannes Gerhardus. Exercitationes perbreves in Gebri Arabis summi Philosophi libros duos Summae perfectionis, p. 598.

Rogerius Baco. De Alchymia Libellus cut titulus Speculum Alchemiae, p. 613.

Rogerius Baco. De Secretis operibus Artis & Naturae et de Nullitate Magiae Epistola (ad Guilielmum Parisiensem conscripta), p. 616.

Avicenna. Tractatulus de Alchemia, p. 626.

Avicenna. De Congelatione et Conglutinatione lapidum, p. 636.

Aristoteles. De perfecto Magisterio Tractatus, p. 638.

Aristoteles. Tractatulus de practica lapidis philosophici, p. 659.

Amaldus de Villanova. Thesaurus Thesaurorum & Rosarium Philosophorum, omnium Secretorum maximum secretum, de verissima compositione Naturalis Philosophiae qua omne diminutum reducitur ad solificum & lunificum, p. 662.

Amaldus de Villanova. Novum Lumen, p. 676.

Amaldus de Villanova. Perfectum Magisterium & Gaudium transmissum ad inclytum Regem Aragonum, quod quidem est Flos Florum, Thesaurus omnium in-comparabilis & Margarita, p. 679.

Amaldus de Villanova. Epistola super Alchemia ad Regem Neapolitanum, p. 683.

Amaldus de Villanova. Speculum Alchemiae, p. 687.

Amaldus de Villanova. Carmen, p. 698.

Amaldus de Villanova. Quaestiones tam Essentiales quam accidentales ad

Bonifacium Octavium cum suis Responsionibus, p. 698.

Amaldus de Villanova. Semita semitae, p. 702.

Amaldus de Villanova. Testamentum, p. 704.

Raymundus Lullius. Testamentum, & primum de Theorica, p. 707.

Raymundus Lullius. Testamentum. Pars Practica super Phitosophico Lapide, p. 763.

Joannes Gerhardus. Analysis Partis Practicae Raymundi Lullii in Testamento, p. 778.

Raymundus Lullius. Compendium Animae Transmutationis Artis Metallorum, Ruperto Anglorum Regi transmissum, p. 780.

Raymundus Lullius. Testamentum novissimum, Carolo Regi dicatum, p. 790.

Raymundus Lullius. Testamenti novissimi pars altera, p. 806.

Raymundus Lullius. Elucidatio Testamenti, p. 823.

Raymundus Lullius. Liber dictus Lux Mercuriorum in quo explicatur quod in aliis Libris occultatum est, p. 824.

Raymundus Lullius. Experimenta in quibus verae Philosophiae Chemicae Operationes clarissime traduntur, p. 826.

Raymundus Lullius. Liber Artis Compendiosae quem Vademecum nuncupavit, p. 849.

Raymundus Lullius. Compendii Animae Transmutationis Artis Metallorum aliud exemblar, p. 853.

Raymundus Lullius. Epistola de Accurtatione Lapidis Benedicti missa Anno 1412. Roberto Anglorum Regi, p. 863.

Raymundus Lullius. Liber Potestas Divitiarum dictus, in quo optima expositio Testamenti Hermetis continetur, p. 866.

Raymundus Lullius. Clavicula quae & Apertorium dicitur, in qua omnia quae in opere Alchemiae requiruntur, aperte declarantur, p. 872.

Raymundus Lullius. Compendium Artis Alchemiae et Naturalis Pliilosophiae, p. 875.

Raymundus Lullius, Tractatus de Lapide et Oleo Philosophorum, p. 878.

Raymundus Lullius. Codicillus, seu Vademecum & Cantilena in quo fontes Alchemicae Artis, ac Philosophiae reconditions uberrime traduntur, p. 880.

Joannes Braceschus. Lignum Vitae, seu Dialogus ex Italico in Latinum versus a G. Gratorolo Physico, quo Raymundi Lulli Scripta explicantur, p. 911.

Liber Mutus Alchemiae Mysteria filiis Artis nudis figuris, evidentissime aperiens, p. 938.

Petrus Bonus. Margarita pretiosa novella, p. 1.

Joannes de Rupescissa. Liber Magisterii de confectione veri Lapidis Philosophorum, p. 80.

Joannes de Rupescissa. Liber Lucis, p. 84.

Rosarium Philosophorum, p. 87.

Rosarii Philosophorum aliud Exemplar… per Toletanum Philosophum maximum, p. 119.

Rosarium Abbreviatum Ignoti, p. 133.

Guido de Montanor. Scala Philosophorum, p. 134.

Clangor Buccinae, p. 147.

Correctio Fatuorum, p. 165.

Marsilius Ficinus. Liber de Arte Chemica, p. 172.

Calid Filius Jaici. Liber Secretorum Artis, p. 183.

Kalid Rex. Liber Trium Verborum, p. 189.

Merlinus. Allegoria, p. 191.

Thesaurus Philosophiae, p. 192.

Aurelia Occulta cum Semoris Zadith Tractalulo de Chemia, p. 198.

Consilium Conjugii, seu de Massa Solis & Lunae Libri III, p. 235.

Richardus Anglicus. Libellus utilissi-mus Пер(хЛЦ£^а<э сш titulum fecit Correctorium, 266.

Georgius Ripleus. Liber Duodecim Portarum, p. 275.

Thomas Northon. Tractatus Credo Mihi, seu Ordinale dictus, p. 285.

Joannes Dausten. Rosarium arcanum Philosophorum Secretissimum, p. 309.

Dialogus inter Naturam & filium Philosophiae, p. 326.

Dionysius Zacharias. Opusculum Chemicum, p. 336.

Nicolaus Flamellus. Commentarius in Dionysii Zacharii Opusculum Chemicum, p. 350.

Collectanea ex Democrito, p. 361.

Nicolaus Flamellus. Tractatus brevis, seu Summarium Philosophicum, p. 368.

Joannes Aurelius Augurellus. Chrysopoeia, & Vellus Aureum, seu Chrysopoeia major & minor, p. 371.

Nathan Albineus. Carmen Aureum, p. 387.

Nathan Albineus. Aenygma, p. 388.

Bernardus Trevisanus. Liber de Secretissimo Philosophorum opere Chemico, p. 388.

Hermes. Tabula Smaragdina, p. 389.

Bernardus Trevisanus. Responsio ad Thomam de Bononia…super eodem Opere, p. 399.

Basilius Valentinus. Liber de magno Lapide Antiquorum Sapientum, p. 409.

Basilius Valentinus. Liber duodecim Clavium, p. 413.

Basilius Valentinus. De prima Materia Lapidis Philosophici, p. 421.

Basilius Valentinus. Brevis Appendix & perspicua repetifio aut iteratio in librum suum de Magno lapide Antiquissimorum, p. 422.

Gerardus Dorn. Congeries Paracelsicae Chemiae de Transmutationibus Metallorum, p. 423.

Michael Sendivogius. Novum Lumen Chemicum, p. 463.

Michael Sendivogius. Parabola, seu Aenigma Philosophicum, p. 474.

Michael Sendivogius. Dialogus Mercurii, Alchemistae et Naturae, p. 475.

Michael Sendivogius. Tractatus de Sulphure, p. 479.

Michael Sendivogius. Apographys Epistolarum hactenus ineditarum super Chemia, p. 493.

Orthelius. Commentarius in Novum Lumen Chemicutn Michaelis Sendivogii

XII, figuris in Germania repertis illustratum, p. 516.

Guilielmus Trognianus. De lapide, p. 530.

Hydrolithus Sophicus, seu Aquarium Sapientum, p. 537.

Joannes Franciscus Picus Mirandulae Dom. Opus Aureum de Auro turn aestimando, turn conficiendo, turn utendo, p. 558.

Joannes Grasseus, alias Cor talasseus. Area Arcani artificiossimi de Summis Naturae Mysteriis, constructa ex Rustico ejus majore & minore, & Physica naturali rotunda, per visionem Cabalisticam descripta, p. 585.

Anonymus Discipulus Joannis Grassei, Mysterium Occultae Naturae; De duobus Floribus Astralibus Agricolae minoris in ejus Area Arcani Artificiosissimi contentis, p. 619.

D’Espagnet. Arcanum Hermeticae Philoso <…> p. 626.

D’Espagnet. Arcanum Hermeticae Philosophiae Opus in quo occulta Naturae & Artis circa Lapidis Philosophorum materiam & operandi modum, canonice & ordinate fiunt manifesta, p. 649.

Philaletha. Introitus apertus ad occlusum Regis Palatium, p. 661.

Philaletha. Tractatus de Metallorum Metamorphosi, p. 676.

Philaletha. Brevis Manuductio ad Rubinum Caelestem, p. 686.

Philaletha. Fons Chemicae Philosophiae, p. 693.

Joannes Ferdinandus Hertodt a Todtenfeldt. Epistola Contra Philaletham, p. 697.

Anonymi ad praecendentem Epistotam Responsio, p. 699.

Liber Praxeos Alchemicae cum Additionibus Libavii, p. 700.

Nicolaus Barnaudus a Crista Amaudi Delphinas. In Aenygmaticum quoddam Epitaphium Bononiae ante multa saecula marmoreo Lapidi insculptum. Commentariolus (Aelia Laelia Crispis), p. 713.

Carolus Caesar Malvasius. Extractum a Tractatu super eodem Epitaphio conscripto, p. 717.

Pantaleon. Bifolium Metallicum, seu Medicina duplex pro Metallis et Homini-bus infirmis… inventa…, p. 718.

Pantaleon. Tumulus Hermetis apertus, p. 728.

Pantaleon. Examen Alchemisticum, p. 736.

Pantaleon. Disceptatio de Lapide Physico, in qua Tumbam Semiramidis ab Anonymo Phantastice non Hermetice sigillatam; jam vero reclusam, si sapiens in-spexerit ipsam, promissis Regum Thesauris vacuam inveniet, p. 744.

Tumba Semiramidis Hermetice signillata quam si sapiens aperuerit, non Cyrus ambitiosus, avarus, Regum ille thesauros divitiarum inexhaustos, quod sufficiat inveniat, p. 759.

Ludovicus de Comitibus. Tractatus de Liquore Alchaets, & Lapide Philosophorum… item de Sale volatili tartari & с, p. 764.

Ludovicus de Comitibus. Metallorum ac Metallicorum naturae operum ex Orthophysicis fundamentis recens Elucidatio, p 781.

Ludovicus de Comitibus. Appendix Symbolae Crucis aliqualem explicatio-nem exhibens, p. 840.

Claudius Germain. Icon Philosophiae occultae, p. 845.

Christianus Adolphus Balduinus. Aurum superius & inferius Aurae Superioris & Inferioris Hermeticum, p. 856.

Melchior Friben. Brevis enumeratio hactenus a se in Chemia actorum, p. 875.

D. I. B. De Spiritu Mundi Positiones aliquot, p. 876.

Andreas Cnoffelius. Responsum ad Positiones de Spiritu Mundi, quod in se continet Reserationem Tumbae Semiramidis, p. 880.

Trames facilis & planus ad Auream Hermetis Arcem recta perducens, p. 887.

Daniel Stolcius de Stolcenberg. Hortulus Hermeticus e Flosculis Philosophorum cupro incisis conformatus, & brevissimis versiculis explicatus; quo Chemiae studiosi pro Philotheca uti, fessique Laboratoriorum ministri, recreari possint, p. 895.

Hermes Trismegistus Tabula Smaragdina

Verum est sine mendacio, certum et verissimum:

Quod est inferius est sicut id quod est superius. Et quod est superius est sicut id quod est inferius, adperpetranda miracula rei unius.

Et sicut res omnes fuerunt ab uno, meditatione unius: sic omnes res natae fuerunt ab hac una re, adoptione.

Pater ejus est Sol, mater ejus est Luna. Portavit illud ventus in ventre suo. Nutrix ejus terra est.

Pater omnis telesmi totius mundi est hie.

Virtus ejus integra est, si versa fuerit in terram.

Separabis terram ab igne, subtile a spisso, suaviter, magno cum ingenio.

Ascendit a terra in coelum, iterumque descendit in terram, et recipit vim superiorum et inferiorum. Sic habebis gloriam totius mundi. Ideo fugiet a te omnis obscuritas.

Haec est totius fortitudinis fortitudo fords, quia vicet отпет rem subtilem, omnemque solidam penetrabit.

Sic mundes creatus est.

Hinc erunt adaptationes mirabiles, quarum modus est hie.

Itaque vocatus sum Hermes Trismegistus, habens tres partes philosophiae totius mundi.

Completum est, quod dixi de operatione Solis.

Первая публикация «Изумрудной скрижали» осуществлена в своде «Alchemia» (Нюрнберг, 1541). Известные упоминания относятся к XIII веку. Гортуланус в комментарии к первому изданию «Скрижали» относит ее к X столетию. До нас дошла только латинская первичная версия текста. Это своеобразный алхимический vademecum, ассимилировавший греко-египетский опыт Александрийской алхимии.

В алхимической традиции автором данного текста считают Гермеса Трисмегиста (Trismegistus, Trismegistos), или Гермеса (Гермия) Трижды Величайшего. Предание свидетельствует, что по повелению Александра Македонского (IV в. до н. э.) текст «Изумрудной скрижали» был выбит на гранитном надгробии ее легендарного автора (близ Хеброна). Подлинный автор не установлен. Имя Гермеса Трисмегиста связывают с именем бога древнегреческого пантеона Гермеса, покровителя торговли, плутовства и всяческих уловок. Культ Гермеса в римском пантеоне соответствует культу Меркурия. В эллинистическую эпоху Гермеса отождествляют с египетским богом мудрости Тотом и считают покровителем магии. Тогда же он и получает прибавку к имени — Трисмегист.

Алхимическая традиция придает Гермесу Трисмегисту и самостоятельное существование, отдельное от древнегреческого бога и связанное с ним лишь номинативно и по «профессиональному» сходству. Именно этому Гермесу приписывают многие сочинения, а от его имени производят термин герметический, давший имя корпусу герметических наук средневековья (алхимия, астрология, кабала).