Wszystko czerwone / Всё красное - Joanna Chmielewska

— To może chociaż dzisiaj idź wcześnie spać (тогда, может, хотя бы сегодня иди спать пораньше)?

— Dlaczego nie przyjdzie z tymi papierami tutaj? — skrzywiła się Zosia. — Musisz ty tam jechać?

— Bo oprócz mnie podpisuje jeszcze parę osób. Ole, Kirsten i ktoś tam jeszcze i też jutro. Musiałby latać do wszystkich. A o уsmej rano te papiery ma dostać adwokat. A wcześniej ich nie będzie miał. Nie znam się na tym i nic mnie nie obchodzi, ostatecznie wszystko mi jedno, gdzie ja to podpisuję.

— To może chociaż dzisiaj idź wcześnie spać?

— Czekajcie (подождите) — wtrącił się ostrożnie Paweł (осторожно вмешался Павел). — Czy wam się to nie wydaje podejrzane (а вам это не кажется подозрительным)?

— Które (которое = что)? — spytała nieufnie Alicja (недоверчиво спросила Алиция), zatrzymując się w połowie wylewania z dzbanka resztki kawy (остановившись = застыв на половине выливания остатков кофе из кофейника).

— No (ну) … Ta Anita (эта Анита). Nie chciałem wcześniej nic mówić (я не хотел ничего говорить раньше), ale ona tak się jakoś nagle znalazła na ulicy (но она как-то так внезапно оказалась на улице) …

Zosia, która wstała z fotela (Зося, которая встала с кресла) w celu posprzątania ze stołu (с целью = чтобы прибрать со стола), usiadła z powrotem (уселась обратно).

— No właśnie (вот именно) — powiedziała podejrzliwie (сказала она подозрительно). — Skąd ona się tam właściwie wzięła (откуда она, собственного говоря, там взялась)?

— Ze stacji (со станции) — odparłam (ответила я). — Słyszałaś, co mówiła (ты слышала, что она говорила).

— Czekajcie — wtrącił się ostrożnie Paweł. — Czy wam się to nie wydaje podejrzane?

— Które? — spytała nieufnie Alicja, zatrzymując się w połowie wylewania z dzbanka resztki kawy.

— No… Ta Anita. Nie chciałem wcześniej nic mówić, ale ona tak się jakoś nagle znalazła na ulicy…

Zosia, która wstała z fotela w celu posprzątania ze stołu, usiadła z powrotem.

— No właśnie — powiedziała podejrzliwie. — Skąd ona się tam właściwie wzięła?

— Ze stacji — odparłam. — Słyszałaś, co mówiła.

— Co z tego (что с того), że mówiła (что она говорила)? Mogła zełgać (могла солгать/соврать)! Prawdę mówiąc (по правде говоря), mnie również obecność Anity za żywopłotem (мне тоже присутствие Аниты за живой изгородью) wydała się nieco dziwna (показалась слегка странной = странноватой). Informacje o nowych wydarzeniach (известия о новых происшествиях) mogła uzyskać od nas przez telefon (она могла получить от нас по телефону). Skąd ta nagła chęć odwiedzenia Alicji (откуда = с чего это внезапное желание навестить Алицию)?

— Myślcie logicznie (думайте/подумайте логически) — powiedziała Alicja (сказала Алиция). — Gdyby to ona popełniała te zbrodnie (если бы это она совершила эти преступления) i gdyby czatowała w ogrodzie na następną (и если бы она караулила в саду, чтобы совершить следующее = очередное), to nie stałaby tam przecież z pistoletem w ręku (то она бы ведь не стояла там с пистолетом в руке)! Schowałaby go albo wyrzuciła (спрятала бы его или выбросила)!

— Mogła nie zdążyć (могла не успеть).

— Nonsens (чушь)! Co najmniej parę minut upłynęło (прошло по крайней мере пара минут), zanim wylecieliśmy na zewnątrz (прежде чем мы вылетели = выскочили наружу)! Mogła w ogóle uciec dwadzieścia pięć razy (она вообще могла убежать двадцать пять раз)!

— Ale (но) … — powiedział niepewnie Paweł (неуверенно сказал Павел).

W tym momencie ktoś gwałtownie załomotał do drzwi (в этот момент кто-то неожиданно заколотил в дверь).

— Co z tego, że mówiła? Mogła zełgać! Prawdę mówiąc, mnie również obecność Anity za żywopłotem wydała się nieco dziwna. Informacje o nowych wydarzeniach mogła uzyskać od nas przez telefon. Skąd ta nagła chęć odwiedzenia Alicji?

— Myślcie logicznie — powiedziała Alicja. — Gdyby to ona popełniała te zbrodnie i gdyby czatowała w ogrodzie na następną, to nie stałaby tam przecież z pistoletem w ręku! Schowałaby go albo wyrzuciła!

— Mogła nie zdążyć.

— Nonsens! Co najmniej parę minut upłynęło, zanim wylecieliśmy na zewnątrz! Mogła w ogóle uciec dwadzieścia pięć razy!

— Ale… — powiedział niepewnie Paweł.

W tym momencie ktoś gwałtownie załomotał do drzwi.

— Rany boskie (о, Господи), kogo diabli niosą (кого черти несут = принесли)? — zaniepokoiła się Alicja (забеспокоилась Алиция), podnosząc się i idąc ku wejściu (поднимаясь/вставая и идя = направляясь к входу).

— Chyba w złą godzinę wymówiłaś (похоже, ты в недобрый час сказала = накаркала), że mamy spokojny wieczór (что у нас спокойный вечер) — mruknęła z wyrzutem Zosia (с укором проворчала Зося).

Do przedpokoju wszedł Roj (в прихожую вошел Рой). Wydawał się jakiś dziwny (он казался каким-то странным) i trochę niepodobny do siebie (и слегка непохожим на себя). Był średnio uprzejmy (он был средне вежлив), ponuro poważny (мрачно серьезный) i wyraźnie zdenerwowany (и явно нервничал), co mogło tylko oznaczać (что могло означать только то), że jak na duńskie odczucia (что, по датским чувствам), szaleją w jego wnętrzu istne tajfuny (внутри него бушуют настоящие тайфуны). Alicja taktownie nie okazała zdumienia (Алиция тактично не показала = не выдала удивления) i zaskoczenia (и изумления).

— Rany boskie, kogo diabli niosą? — zaniepokoiła się Alicja, podnosząc się i idąc ku wejściu.

— Chyba w złą godzinę wymówiłaś, że mamy spokojny wieczór — mruknęła z wyrzutem Zosia.

Do przedpokoju wszedł Roj. Wydawał się jakiś dziwny i trochę niepodobny do siebie. Był średnio uprzejmy, ponuro poważny i wyraźnie zdenerwowany, co mogło tylko oznaczać, że jak na duńskie odczucia, szaleją w jego wnętrzu istne tajfuny. Alicja taktownie nie okazała zdumienia i zaskoczenia.

— Przepraszam (простите), czy nie było tu mojej żony (не было ли тут моей жены)? Ewy (Эвы)? — spytał Roj bez wstępów (спросил Рой без вступлений), nie wiem po jakiemu (не знаю, по какому = на каком языке), bo zrozumieliśmy wszyscy (потому что мы все поняли). Prawdopodobnie pomieszał duński z angielskim (вероятно, он перемешал датский с английским).

— Ewy (Эвы)? — zdziwiła się Alicja (удивилась Алиция), której nie zdążyłam powiadomić (которую я не успела предупредить) o popołudniowych wydarzeniach (о послеобеденных событиях).

— A co (а что), miała być (она должна была быть)?

— Nie wiem (не знаю) — powiedział Roj (сказал Рой). — Myślałem (я думал), że była (что она была).

— Przepraszam, czy nie było tu mojej żony? Ewy? — spytał Roj bez wstępów, nie wiem po jakiemu, bo zrozumieliśmy wszyscy. Prawdopodobnie pomieszał duński z angielskim.

— Ewy? — zdziwiła się Alicja, której nie zdążyłam powiadomić o popołudniowych wydarzeniach.

— A co, miała być?

— Nie wiem — powiedział Roj. — Myślałem, że była.

Postanowiłam się wtrącić (я решила вмешаться), uznawszy (сочтя), że ukrywanie wizyty Ewy (что утаивание визита Эвы) nie ma żadnego sensu (не имеет никакого смысла), a przy tym trudności językowe (а при этом языковые трудности) uniemożliwią zbyt szczegółowe wyjaśnienie kwestii (сделают невозможным объяснение вопроса слишком подробно). Przesadna dokładność była w tym wypadku (излишняя точность в этом/данном случае была), moim zdaniem (по моему мнению), niepożądana (нежелательна).

— Tak, była (так, была) — powiedziałam (сказала я). — Chciała widzieć Alicję (она хотела видеть Алицию), ale było jeszcze za wcześnie (но было еще слишком рано). Alicja nie wróciła (Алиция не вернулась). Już dawno pojechała do domu (она уже давно поехала домой).

— A (а) — powiedział Roj (сказал Рой). — Rozumiem (понимаю). Dziękuję bardzo (большое спасибо), przepraszam (извините).

Postanowiłam się wtrącić, uznawszy, że ukrywanie wizyty Ewy nie ma żadnego sensu, a przy tym trudności językowe uniemożliwią zbyt szczegółowe wyjaśnienie kwestii. Przesadna dokładność była w tym wypadku, moim zdaniem, niepożądana.

— Tak, była — powiedziałam. — Chciała widzieć Alicję, ale było jeszcze za wcześnie. Alicja nie wróciła. Już dawno pojechała do domu.

— A — powiedział Roj. — Rozumiem. Dziękuję bardzo, przepraszam.

I skierował się z powrotem ku wyjściu (и направился обратно к выходу). Alicja nagle oprzytomniała (Алиция внезапно опомнилась) i gościnnie zaproponowała mu kawę (и гостеприимно предложила ему кофе). Roj odmówił (Рой отказался), twierdząc, że jest bardzo późno (сказав, что уже очень поздно), zresztą widać było (впрочем, было видно = заметно), że do życia towarzyskiego raczej się niezbyt nadaje (что для застольных посиделок он, скорее, не слишком подходит = ему не до посиделок). W wyjściu zatrzymał się jeszcze (в дверях он остановился еще раз).

— Kiedy Ewa była (когда Эва была)? — spytał (спросил он). — Kiedy wyszła (когда ушла)?

— Parę minut po siódmej (пара минут = минуты две восьмого). Odprowadziłam ją na stację (я проводила ее на станцию).

— Aha (ага). Dziękuję bardzo (большое спасибо). Dobranoc (спокойной ночи).

I wyszedł (и ушел).

I skierował się z powrotem ku wyjściu. Alicja nagle oprzytomniała i gościnnie zaproponowała mu kawę. Roj odmówił, twierdząc, że jest bardzo późno, zresztą widać było, że do życia towarzyskiego raczej się niezbyt nadaje. W wyjściu zatrzymał się jeszcze.

— Kiedy Ewa była? — spytał. — Kiedy wyszła?

— Parę minut po siódmej. Odprowadziłam ją na stację.

— Aha. Dziękuję bardzo. Dobranoc.

I wyszedł.

Popatrzyliśmy na siebie w osłupieniu (мы посмотрели друг на друга в остолбенении), przy czym moje było jeszcze stosunkowo najmniejsze (при чем мое было еще относительно самым маленьким).

— Na litość boską, co się stało (ради Бога, что случилось)? — spytała zdumiona Alicja (спросила изумленная Алиция). — cóż oni mnie tak dziwnie odwiedzają (что они меня так странно навещают)?