Польские сказки - Максим Дзевенис

– Nie wyjmę, bracie – rzekł chłopiec – trafiła kosa na kamień! tyś, widać, czarownik, wprowadziłeś nas na tę pustynię i ze zgłodniałych i spragnionych chciałeś się, nędzniku, natrząsać! Postójże rok i sześć tygodni, aż wyschniesz i staniesz się jak ten kołek, którym cię do ziemi przygwoździłem.

– Ach (ах), zmiłuj się (смилуйся), dobrodzieju (милостивый государь; dobrodziej – уст. милостивый государь)! Proś, o co chcesz (проси, о чём хочешь; prosić o coś – просить чего-л., о чём-л.), a natychmiast otrzymasz (а = и тотчас /то/ получишь), uwolnij mnie tylko (освободи меня только)!

– Dobrze (хорошо), niech i tak będzie (ладно: «пусть и так будет»; niech – пусть)! Otóż naprzód stań się znowu jak pierwej kamieniem (итак, сначала стань как прежде камнем), a na nim niech znajdziemy to wszystko (а на нём пусть мы найдём всё то), cośmy już na nim widzieli (что мы уже на нём видели; co – что; jesteśmy – мы есть).

– Ach, zmiłuj się, dobrodzieju! proś, o co chcesz, a natychmiast otrzymasz, uwolnij mnie tylko!

– Dobrze, niech i tak będzie! Otóż naprzód stań się znowu jak pierwej kamieniem, a na nim niech znajdziemy to wszystko, cośmy już na nim widzieli.

Znikł szlachcic w czarnej kapocie (исчез шляхтич в чёрном кафтане), a zjawił się znowu kamień obrusem zasłany (а появился снова камень скатертью застеленный), świeżą pieczenia (свежим жареным мясом), chlebem i piwem zastawiony (хлебом и пивом заставленный).

Podróżni najedli się, napili (путники наелись, напились), Bogu podziękowali (Бога поблагодарили; dziękować komuś, czemuś – благодарить кого-л., что-л.), a kamień znowu stał się człowiekiem jak pierwej i prosił (а камень снова стал человеком, как прежде, и просил), by go odgwoździć (чтобы парень вынул посох: «чтобы его отгвоздить»).

Znikł szlachcic w czarnej kapocie, a zjawił się znowu kamień obrusem zasłany, świeżą pieczenia, chlebem i piwem zastawiony.

Podróżni najedli się, napili, Bogu podziękowali, a kamień znowu stał się człowiekiem jak pierwej i prosił, by go odgwoździć.

– Odgwożdżę cię (я выну посох; cię – тебя)– rzekł chłopiec (сказал парень) – pod tym warunkiem (при том условии; warunek – условие; pod warunkiem – при условии), że mię weźmiesz na trzy lata na naukę (что ты меня возьмёшь на три года на = в учение; mię – меня), ponieważ sam chciałeś tego (поскольку ты сам этого хотел), a na pewność (а на уверенность = для того, чтобы я был уверенным; pewność – уверенность), że mnie wyuczysz sztuki czarnoksięskiej (что ты меня обучишь колдовскому искусству; wyuczyć czegoś – обучить чему-л.; sztuka – искусство; мастерство), dasz mi zadatek (дашь мне задаток).

Czarownik nachylił się ku ziemi (колдун наклонился к земле), kopnął pod sobą piasek palcem i wziąwszy w obie garści kilkadziesiąt nowiutkich dukatów (копнул под собой песок пальцем и, взяв в обе горсти несколько десятков новеньких дукатов; kilkadziesiąt – несколько десятков), wsypał je do czapki chłopca (всыпал их в шапку парня; je – их /вин. падеж от местоим. one/), a ten na to (а тот на это):

– Odgwożdżę cię – rzekł chłopiec – pod tym warunkiem, że mię weźmiesz na trzy lata na naukę, ponieważ sam chciałeś tego, a na pewność, że mnie wyuczysz sztuki czarnoksięskiej, dasz mi zadatek.

Czarownik nachylił się ku ziemi, kopnął pod sobą piasek palcem i wziąwszy w obie garści kilkadziesiąt nowiutkich dukatów, wsypał je do czapki chłopca, a ten na to:

– To zda się dla mojej matki na jej domowe potrzeby (это пригодится для моей матери на её домашние нужды), a mnie musisz dać zadatek pewniejszy (а мне ты должен дать задаток более надёжный; musieć – быть должным), bo kawał własnego ucha (потому что = то есть кусок собственного уха).

– Cóż robić (что же делать) – odpowiedział czarownik (ответил колдун) – niech i tak będzie (ладно: «пусть так и будет»), bierz nóż (бери нож; brać – брать)!

– Nie mam noża przy sobie (у меня нет ножа при себе), daj mi swego (дай мне свой: «своего», swego = swojego), bo inaczej zębami odkąszę (потому что иначе зубами откушу, ząb – зуб).

– To zda się dla mojej matki na jej domowe potrzeby, a mnie musisz dać zadatek pewniejszy, bo kawał własnego ucha.

– Cóż robić – odpowiedział czarownik – niech i tak będzie, bierz nóż!

– Nie mam noża przy sobie, daj mi swego, bo inaczej zębami odkąszę.

Czarownik wyjął zza pasa nóż składany (колдун вынул из-за пояса складной нож), podał chłopcu i nadstawił ucho prawe (подал парню и подставил первое ухо).

– Dawaj lewe (давай левое), bo coś zbyt chętnie prawe nadstawiasz (потому что что-то ты слишком охотно правое подставляешь).

Czarownik nadstawił ucho lewe (колдун подставил левое ухо), chłopiec złożył je we dwoje (парень сложил его вдвое), oderżnął kawałek na ukos (отрезал кусочек наискосок; na ukos – наискось, наискосок), włożył go do tłumoczka (положил его в узелок, tłumoczek – узелок; tłumok – узел), przeżegnał znakiem krzyża świętego i wyjął kołek z ziemi (перекрестил знаком святого креста = осенил крестным знамением и вынул колышек из земли; przeżegnać – перекрестить, осенить крестом; znak krzyża – крестное знамение; święty – святой).

Czarownik wyjął zza pasa nóż składany, podał chłopcu i nadstawił ucho prawe.

– Dawaj lewe, bo coś zbyt chętnie prawe nadstawiasz.

Czarownik nadstawił ucho lewe, chłopiec złożył je we dwoje, oderżnął kawałek na ukos, włożył go do tłumoczka, przeżegnał znakiem krzyża świętego i wyjął kołek z ziemi.

Czarownik jęknął (колдун застонал/охнул), potarł przecięte ucho (потёр перерезанное ухо; potzreć – потереть), wywrócił koziołka (кувыркнулся, wywracać koziołki – кувыркаться), przemienił się w czarnego koguta (превратился в чёрного петуха), kazał (велел), ażeby odprowadziwszy matkę (чтобы, проводив мать), przybył chłopiec o północy na rozstajne drogi (прибыл парень в полночь на перепутье; północ – полночь; o północy – в полночь; rozstajne drogi – перепутье), na których teraz właśnie stali (на котором они сейчас как раз стояли; właśnie – именно; только что; как раз), skąd go już miał wziąć do terminu na trzy lata (откуда он должен был его уже взять в ученики на три года; mieć – в соч. с неопр. формой глагола означает долженствование); po czym zatrzepotał skrzydłami (после чего захлопал крыльями; zatrzepotać – затрепетать, захлопать /крыльями/), zamienił się w srokę i poleciał (превратился в сороку и полетел).

Czarownik jęknął, potarł przecięte ucho, wywrócił koziołka, przemienił się w czarnego koguta, kazał, ażeby odprowadziwszy matkę, przybył chłopiec o północy na rozstajne drogi, na których teraz właśnie stali, skąd go już miał wziąć do terminu na trzy lata; po czym zatrzepotał skrzydłami, zamienił się w srokę i poleciał.

Odprowadziwszy matkę do najbliższej wioski dobry syn ucałował jej ręce i nogi (проводив мать до ближайшей деревни, добрый сын поцеловал её руки и ноги; ręka – рука), wysypał do fartucha otrzymane od czarownika złoto (высыпал в фартук полученное от колдуна золото), poprosił, żeby po trzech leciech przybyła po niego na to samo miejsce (попросил, чтобы через три года прибыла за ним на то же место; po – через /о времени/; за /о назначении/; lata – годы), gdzie z mistrzem czarownikiem układ zrobili (где они с учителем колдуном сделали = заключили договор; mistrz – мастер; учитель; маэстро; zrobić – сделать; układ – договор), i otrzymawszy błogosławieństwo (и, получив благословение), o północy na umówione rozstajne drogi powrócił (в полночь на условленное перепутье возвратился).

Odprowadziwszy matkę do najbliższej wioski dobry syn ucałował jej ręce i nogi, wysypał do fartucha otrzymane od czarownika złoto, poprosił, żeby po trzech leciech przybyła po niego na to samo miejsce, gdzie z mistrzem czarownikiem układ zrobili, i otrzymawszy błogosławieństwo, o północy na umówione rozstajne drogi powrócił.

Oparł się o słup wiorstowy (опёрся о верстовой столб), stał czas jakiś czekając przybycia swego mistrza (стоял какое-то время, ожидая прибытия своего учителя), ale widząc (но видя), że północ dawno już minęła (что полночь уже дано прошла), a jego jeszcze nie ma (а его ещё нет), wyjął z tłomoka kawał urżniętego ucha i przyciął go zębami (вынул из узла кусок отрезанного уха и прищемил его зубами; tłomok = tłumok; urżnąć = urznąć – отрезать).

Słup wnet zaskrzypiał i zachwiał się (столб вдруг заскрипел и зашатался; zachwiać się – закачаться, заколыхаться; зашататься); chłopiec odskoczył w stronę (парень отскочил в сторону), spojrzał na napis i zawołał (посмотрел на надпись и воскликнул):

– Co u licha (что за чёрт; licho – лихо, зло; co u licha! – что за чёрт!)! czy nie ty to tylko (не ты ли это только), panie mistrzu czarowniku (пан учитель колдун)?

Oparł się o słup wiorstowy, stał czas jakiś czekając przybycia swego mistrza, ale widząc, że północ dawno już minęła, a jego jeszcze nie ma, wyjął z tłomoka kawał urżniętego ucha i przyciął go zębami.

Słup wnet zaskrzypiał i zachwiał się; chłopiec odskoczył w stronę, spojrzał na napis i zawołał:

– Co u licha! czy nie ty to tylko, panie mistrzu czarowniku?

– Ja (я), ale na co kąsasz (но на что = зачем кусаешься)? – odpowiedział słup wiorstowy przybierając postać człowieka (ответил верстовой столб, принимая форму человека) – pójdziem (пойдём; pójdziem = pójdziemy), cóż z tobą robić (что же с тобой делать), zaprowadzę cię do siebie na naukę (отведу тебя к себе на учёбу), ale tylko pamiętaj (но только помни), że odtąd jesteś moim uczniem i sługą (что впредь ты мой ученик и слуга; odtąd – с этого момента, впредь), póki co do joty nie wyuczysz się mojej sztuki i nie przyjdzie matka po ciebie (пока до мельчайших подробностей не выучишься моему искусству, и не придёт мать за тобой; jota – йота; co do joty – до мельчайших подробностей).

– Ja, ale na co kąsasz? – odpowiedział słup wiorstowy przybierając postać człowieka – pójdziem, cóż z tobą robić, zaprowadzę cię do siebie na naukę, ale tylko pamiętaj, że odtąd jesteś moim uczniem i sługą, póki co do joty nie wyuczysz się mojej sztuki i nie przyjdzie matka po ciebie.